Śt meš tunguna

Mér var hugsaš til vinar eins bróšur mķns.  Bróšir minn sagši sem svo aš žaš žżddi ekkert aš segja honum brandara.  Er hann sneyddur kķmni.  Nei, žaš er ekki žaš heldur frekar hann fattar brandarann daginn eftir. 

 Ég stóš sjįlfan mig aš žessu ķ dag į degi ķslenskrar tungu.  Sį frétt um aš tķu ķslendingar höfšu veriš fengnir til aš reka śt śr tunguna.  Ég hugsaši til hvers-hvaša athyglissżki er žetta. 

Tók mig lungann af deginum aš fatta.  Aušvitaš - žaš er dagur ķslenskrar tungu.  HA, ha, ha. 

Tók mig til og rak tunguna śr mér framan ķ son minn žegar hann kom heim rétt įšan.  Hann klagaši ķ mömmu sķna sem sagši honum meš žunga aš pabbi hans hafi veriš aš fatta brandara sem var ķ blöšunum ķ morgun.  Hann rak śr sér tunguna ķ tilefni aš žvķ aš žaš vęri dagur ķslenskrar tungu!  Er ekki dįsamlegt hvaš ķslenskan er gegnsę-žegar mašur fattar žaš!


« Sķšasta fęrsla | Nęsta fęrsla »

Bęta viš athugasemd

Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband